Thursday, June 6, 2013

លោក ហ៊ុយ រតនៈ ជា​និស្សិត​អាហារូបករណ៍​ទៅ​សិក្សា​ផ្នែក​គ្រប់​គ្រង​ពាណិជ្ជកម្ម​នៅ​ខេត្ត​ស៊ីឈួន ប្រទេស​ចិន


130605_10a
ទៅ​សិក្សា​នៅ​ក្រៅ​ប្រទេស​គឺជា​អ្វី​ដែល​និស្សិត​គ្រប់​រូប​ប្រាថ្នា​ចង់ ​បាន​ពី​ព្រោះ​វា​អាច​ជួយ​ពួក​គេ​ទទួល​បាន​កម្រិត​ស្ដង់ដារ​អប់រំ​ខ្ពស់​ពី​ សកល​វិទ្យាល័យ​នានា​និង​អាច​រក​ការងារ​ដែល​មាន​ប្រាក់​បៀវត្សរ៍​ខ្ពស់​នៅ​ ពេល​ត្រឡប់​មក​ស្រុក​វិញ។
ចាក​ចេញ​ឆ្ងាយ​ពី​ផ្ទះ​ពី​ស្រុក​កំណើត​ពី​មាតុភូមិ​កំណើត​ពិត​ជា​មិន​ងាយ ​ស្រួល​នោះ​ទេ​ពី​ព្រោះ​ពួក​គេ​ត្រូវ​ប្រឈម​នឹង​រឿង​ថ្មីៗ​ជា​ច្រើន​នៅ​ពេល​ ពួក​គេ​ទៅ​ដល់​បរទេស។
លោក ហ៊ុយ រតនៈ ជា​និស្សិត​អាហារូបករណ៍​នៃ​សាកល​វិទ្យាល័យ​វិទ្យាសាស្ត្រ​អេឡិច​ត្រូនិក និង​បច្ចេកវិទ្យា​នៅ​ខេត្ដ​ស៊ីឈួន​ប្រទេស​ចិន ថ្នាក់​បរិញ្ញាបត្រ​ផ្នែក​គ្រប់​គ្រង​ពាណិជ្ជកម្ម​។
មិត្ត​អ្នក​អាន​ទាំង​អស់​ដឹង​ថា នៅ​ខេត្ត​ស៊ីឈួន​មាន​ការ​រញ្ជួយ​ដី​ពីរ​ដង​មក​ហើយ។ ការ​រញ្ជួយ​ដី​លើក​ទី​មួយ​បាន​កើត​ឡើង​ក្នុង​ឆ្នាំ​២០០៨​ដែល​សម្លាប់​មនុស្ស ​ជា​ច្រើន​ម៉ឺន​នាក់​ហើយ​នៅ​ក្នុង​ឆ្នាំ​២០១៣​នេះ​ការ​រញ្ជួយ​ដី​បាន​កើត​ ឡើង​ម្ដង​ទៀត​ដែល​បើ​តាម​ទី​ភ្នាក់​ងារ​ព័ត៌មាន ស៊ីនហួរ​បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា មាន​មនុស្ស​ស្លាប់​យ៉ាង​ហោច​ណាស់​១៩២​នាក់​រង​របួស​ជាង ១១,០០០​នាក់ និង​បាត់​ខ្លួន​ប្រហែល​២៣​នាក់។
លោក រតនៈ បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា​៖ «នៅ​ពេល​ដែល​ខ្ញុំ​បាន​ជាប់​អាហារូបករណ៍​ទៅ​សិក្សា​នៅ​ខេត្ត​ស៊ីឈួន ខ្ញុំ​មាន​ការ​ស្ទាក់​ស្ទើរ​ក្នុង​ចិត្ត​ថា​តើ​គួរ​តែ​ទៅ​ឬ​មួយ​ក៏​អត់​ដោយ​ សារ​តែ​បញ្ហា​រញ្ជួយ​ដី​កាល​ពី​ឆ្នាំ​២០០៨​ហើយ​ប៉ា​ម៉ាក់​មាន​ការ​ព្រួយ​ បារម្ភ​ទៀត​។ ប៉ុន្តែ​ចុង​ក្រោយ​ខ្ញុំ​ក៏​សម្រេច​ចិត្ត​ថា​ខ្ញុំ​ត្រូវ​តែ​ទៅ​ពីព្រោះ​វា គឺជា​ឱកាស​របស់​ខ្ញុំ​»។
លោក​បាន​បន្ដ​ថា​៖ «កាល​ពី​ខែ​មេសា​កន្លង​ទៅ​មាន​ការ​រញ្ជួយ​ដី​ម្តង​ទៀត​ប៉ុន្តែ​វា​មិន​ស្ថិត ​នៅ​កន្លែង​ដែល​ខ្ញុំ​កំពុង​រៀន​នោះ​ទេ ទើប​ខ្ញុំ​លែង​មាន​ការ​ភ័យ​ខ្លាច​ទៀត»។
ថ្មីៗ​នេះ​ព័ត៌មាន​ទាក់​ទង​នឹង​ទឹក​ជំនន់​ធំ​មួយ​បាន​កើត​ឡើង​នៅ​ប្រទេស​ ចិន​ហើយ​នេះ​ក៏​ជា​រឿង​មួយ​ដែល​គួរ​ឲ្យ​ព្រួយ​បារម្ភ​សម្រាប់​អ្នក​ដែល​រស់​ នៅ​ទី​នោះ​។ លោក រតនៈ បាន​លើក​ឡើង​ថា​៖ «ខ្ញុំ​មាន​ការ​ព្រួយ​បន្តិច​បន្តួច​ដែរ​ប៉ុន្តែ​ទឹក​ជំនន់​នោះ​មិន​មក​ដល់​ ស៊ីឈួន​ទេ»។
ក្រៅ​ពី​បញ្ហា​បាតុភូត​ធម្មជាតិ​នេះ​ចំពោះ​ការ​សិក្សា​របស់​លោក​វិញ​លោក​ មាន​ការ​លំបាក​ក្នុង​ការ​ប្រើ​ប្រាស់​ភាសា​ទំនាក់​ទំនង និង​ការ​សម្រប​ខ្លួន​ទៅ​នឹង​អាកាសធាតុ​នៅ​ទី​នោះ​។​យុវជន​រតនៈ​ដែល​ចេះ​ និយាយ​ភាសា​អង់គ្លេស​ច្រើន​ជាង​ភាសា​ចិន​បាន​បន្ថែម​ថា​៖ «ជា​ការ​ពិត​ណាស់​នៅ​ពេល​ទៅ​ដល់​ប្រទេស​ចិន​ដំបូង​វា​លំបាក​ទាក់​ទង​ជាមួយ​ ពួកគេ​ត្រង់​ថា ភាសា​ចិន​របស់​ខ្ញុំ​នៅ​មាន​កម្រិត។ ដូច្នេះ​នៅ​ពេល​រៀន​មាន​ការ​ពិបាក​បន្តិច​បន្តួច​ដោយ​សារ​តែ​នៅ​ទី​នោះ​ ត្រូវ​រៀន​ជា​ភាសា​ចិន ប៉ុន្តែ​នេះ​លែង​ជា​ការ​លំបាក​ទៀត​ហើយ​នៅ​ពេល​បច្ចុប្បន្ន»។
ចំពោះ​មុខ​វិជ្ជា​សិក្សា​ផ្នែក​គ្រប់​គ្រង​ពាណិជ្ជកម្ម​លោក​ក៏​ជួប​ការ​ លំបាក​ខ្លាំង​គួរ​សម​ដែរ ដោយ​ប្រព័ន្ធ​សិក្សា​នៅ​ទី​នោះ​មាន​លក្ខណៈ​ខុស​គ្នា​ខ្លាំង​បើ​ប្រៀប​ធៀប​ នឹង​ប្រព័ន្ធ​សិក្សា​នៅ​កម្ពុជា ដោយ​លោក​បាន​ឲ្យ​ដឹង​ថា​៖ «ការ​សិក្សា​នៅ​ចិន​ពិត​ជា​មាន​ភាព​ខុស​គ្នា​ពី​ការ​សិក្សា​នៅ​កម្ពុជា​ណាស់ ​ពី​ព្រោះ​សាកល​វិទ្យាល័យ​នៅ​ទី​នោះ​តែង​តែ​ធ្វើ​ការ​ផ្លាស់​ប្ដូរ​កែ​ប្រែ​ សៀវភៅ​ជា​រៀង​រាល់​ឆ្នាំ​ហើយ​វា​ពិត​ជា​ជ្រៅ​ជាង​រៀន​នៅ​កម្ពុជា»។
ទោះ​បី​ជា​យ៉ាង​ណា​លោក រតនៈ នៅ​តែ​តស៊ូ​បន្ត​ការ​សិក្សា​នៅ​ប្រទេស​ចិន​ដដែល​ហើយ​ភាសា​ចិន​របស់​លោក​ក៏​ មាន​ការ​រីក​ចម្រើន​ដោយ​សារ​តែ​លោក​ខិត​ខំ​រៀន​បន្ថែម​និង​ការ​ជួយ​ពី​ មិត្តភក្តិ​ជន​ជាតិ​ចិន​។ លោក​រៀន​នៅ​ប្រទេស​ចិន​មិន​ដែល​មាន​បញ្ហា​ទាក់​ទិន​នឹង​ការ​រើស​អើង​នោះ​ឡើយ ​បើ​ទោះ​បី​ជា​ពេល​ដំបូង​លោក​មិន​សូវ​ចេះ​ភាសា​ចិន​ក្នុង​ការ​ទាក់​ទង​ក៏​ ដោយ​។​ចំណែក​ឯ​ការ​សម្រប​ខ្លួន​នឹង​អាកាសធាតុ​វិញ វា​មិន​ជះ​ឥទិ្ធពល​អាក្រក់​ចំពោះ​លោក​ខ្លាំង​ណាស់​ណា​ទេ​។ ជា​ការ​ពិត​ណាស់​អាកាសធាតុ​ប្រទេស​ចិន​ត្រជាក់​ជាង​កម្ពុជា​ប៉ុន្តែ​យុវជន រតនៈ អាច​សម្រប​ខ្លួន​នឹង​អាកាសធាតុ​នេះ​បាន​ឆាប់។
និស្សិត​ទាំង​អស់​តែង​តែ​ជួប​ការ​លំបាក​ផ្សេងៗ​ពី​គ្នា​ដោយ​ផ្អែក​ទៅ​លើ​ ប្រទេស​ដែល​ពួក​គេ​ទៅ​ដល់​ប៉ុន្ដែ​ឧបសគ្គ​ទាំង​អស់​នោះ​មិន​អាច​រារាំង​ការ​ ខិត​ខំ​សិក្សា​របស់​ពួកគេ​ដើម្បី​ត្រឡប់​មក​វិញ​ជួយ​អភិវឌ្ឍ​ប្រទេស​ជាតិ​ វិញ​បាន​ឡើយ៕By Phnom Penh Post

No comments:

Post a Comment