ស្នេហា​បែប​យុវវ័យ​បច្ចុប្បន្ន​ ពិត​ជា​មាន​ការ​ផុយ​ស្រួយ​ និង​ងាយ​បែក​បាក់​ណាស់​ ជា​ពិសេស​ការ​ស្រឡាញ់​គ្នា​ ក្នុង​វ័យ​សិក្សា​តែ​ម្តង។ តើ​នៅ​ពេល​ដែល​ឈាន​ដល់​ការ​បែក​បាក់​ស្នេហា​ អ្នក​ដែល​ដើរ​ចេញ​មុន​នោះ ​នឹង​មាន​វិធី​សាស្ត្រ​អ្វីខ្លះ​​និយាយ​បញ្ចុះ​បញ្ចូល​ ឲ្យ​ភាគី​ម្ខាង​ទៀត​ទទួល​យក​ហេតុ​ផល​ទាំង​នោះ​បាន ​ដោយ​គ្មាន​ការ​​ខឹង​ និង​ជៀស​វាង​ការ​មើល​មុខ​គ្នា​មិន​ចំ​នៅ​ថ្ងៃ​ក្រោយ​ទៀត​?
រូប​តំណាង
​​​​​ខាង​ក្រោម​នេះ​ជា​យោបល់​របស់​យុវវ័យ​មួយ​ចំនួន​ ដែល​បាន​ចែក​រំលែក​ទាក់​ទង​នឹង​បញ្ហា​នេះ៖
យុវជន ​ សុវណ្ណារ៉ា ​និស្សិត​ឆ្នាំ​ទី​៣​ នៃ​សាកល​វិទ្យា​ល័យ​ភូមិន្ទ​នីតិ​សាស្ត្រ​ និង​វិទ្យា​សាស្ត្រ​សេដ្ឋកិច្ច បាន​ប្រាប់​ថា៖ “មាន​វីធី​សាស្ត្រ​ច្រើន​ណាស់​ ដូចជា​ធ្វើ​ជា​រវល់​ មិន​បាន​លើក​ទូរសព្ទ​ បង្កើត​បញ្ហា​មិន​ទុក​ចិត្ត​គ្នា​ និង​ពន្យារ​ពេល​ណាត់​ជួប​គេ​ជា​ដើម”។ ​និស្សិត​ឆ្នាំ​ទី៣​​រូប​នេះ​បាន​បន្ថែម​ទៀត​ថា៖​ “តែ​ទោះ​បី​ជា​យ៉ាង​ណា​ មិន​ត្រូវ​ប្តូរ​លេខ​ទូរសព្ទ​ឡើយ​ ក្រោយ​ពេល​បែក ​ដើម្បី​កុំ​ឲ្យ​គេ​គិត​ថា​ យើង​មាន​ចេតនា​ចង់​បែក”។
យុវជន​ សួន ពន្លក ​និស្សិត​ផ្នែក​អគ្គិសនី​បាន​ប្រាប់​ផង​ដែរ​ថា​៖ “គ្មាន​អ្វី​​ពិបាក​ទេ​ បើ​យើង​គិត​ថា​ចង់​បែក​ពី​គេ​មែន​ តែ​យើង​គួរ​តែ​ធ្វើ​វា​ដោយ​សន្សឹម​ៗ ដូច​ជា​កាត់​បន្ថយ​ពេល​វេលា​​ទៅ​ណា​មក​ណា​ជា​មួយ​គ្នា។ យូរ​ៗ​ទៅ​ គេ​នឹង​ណាយ​យើង​ ដូច​ពាក្យ​ចាស់​ពោល​ថា​ ឃ្លាត​កាយ​ណាយ​ចិត្ត​អីចឹង”។ យុវជន​ដដែល​បន្ថែម​ថា​ វិធី​សាស្ត្រ​មួយ​ទៀត​ គឺ​គួរ​តែ​បង្ហើប​ប្រាប់​រឿង​ចង់​បែក​នេះ​ដល់​មិត្តភ័ក្ដិ​ខ្លះ​ ដូច្នេះ​មិន​យូរ​មិន​ឆាប់​ វា​នឹង​ឮ​ដល់​នាង​ហើយ។
ស្រដៀង​គ្នា​នេះ​ ដែរ​ យុវជន តារា ​បុគ្គលិក​ក្រុម​ហ៊ុន​ឯក​ជន​មួយ​បាន​ប្រាប់​ឲ្យ​ដឹង​ផង​ដែរ​ថា​៖ “បើ​​​ចង់​ទុក​​មុខ​មើល​គ្នា​ថ្ងៃ​ក្រោយ​ទៀត​ និង​ជៀស​វាង​ការ​ស្អប់​គ្នា​ក្រោយ​ពេល​បែក​បាក់​ វិធី​សាស្ត្រ​ដែល​ល្អ​នោះ​ គឺ​យើង​អាច​លើក​ហេតុ​ផល​សម​ស្រប​មួយ​ចំ​នួន​ដូច​ជា​ ប្រាប់​ថា​គ្រួសារ​បង្ខំ​ឲ្យ​រៀប​ការ​ ឋានៈ​មិន​ស្មើ​គ្នា​ ឬ​មិន​ទាន់​មាន​ការ​ងារ​ល្អ​ណា​មួយ​ធ្វើ​ជា​ដើម”។
មាន​ទស្សនៈ​ខុស​ពី​ យុវជន​ទាំង​បី​ខាង​លើ​ យុវជន​ មករា ​បាន​រៀប​រាប់​ថា៖ “គួរ​តែ​លើក​ពី​អប្បិយ​ជំនឿ​ដូច​ជា​ ប្រាប់​គេ​ថា​ខែ​ឆ្នាំ​យើង​ទាំង​ពីរ​​មិន​ត្រូវ​គ្នា​  ឬ​មួយ​ទៀត​បើ​សិន​ជា​នៅ​សិក្សា​វិញ​អាច​ប្រាប់​គេ​ថា​ ចង់​យក​ពេល​សិក្សា​ឲ្យ​បាន​ច្រើន​ មិន​ចង់​មាន​ស្នេហា​ទេ”។
តើ​ប្រិយ​មិត្ត​វិញ​ មាន​ហេតុ​ផល​អ្វី​ដើម្បី​សុំ​សង្សារ​​បែក?
អត្ថបទ៖ យិន​ សំបូរ