យ៉ាងណាមិញ ទន្ទឹមនឹងនេះ មានបញ្ហាប្រឈមជាច្រើនបានលេចត្រដែតឡើងពីភាគីម្ចាស់រោងចក្រ និងកម្មករ តម្រូវឲ្យរដ្ឋាភិបាលដែលជាអ្នកនៅកណ្ដាលព្យាយាមស្វែងរកដំណោះស្រាយ ដ៏សមស្របមួយ ជៀសវាងប៉ះពាល់ដល់ទឹកចិត្តភាគីណាម្ខាង។ តាមការសង្កេត កម្មកររោងចក្រ និងអ្នកតំណាងរបស់ខ្លួនបានព្យាយាមទាមទារតម្លើងប្រាក់ខែ និងប្រាក់ឧបត្ថម្ភនានា ជាពិសេសគឺការគោរពសិទ្ធិការងារពីភាគីម្ចាស់រោងចក្រ ដោយពួកគេបានលើកនូវហេតុផលជាច្រើន ដោយក្នុងនោះពួកគេមិនភ្លេចលើកអំពីបញ្ហាទំនិញឡើងថ្លៃក្នុង ទីផ្សារឡើយ។ រីឯភាគីរោងចក្រក៏បានលើកនូវហេតុផលរបស់ខ្លួនថា កម្មករក្នុងប្រទេសកម្ពុជាភាគច្រើនមិនទាន់មានជំនាញវិជ្ជាជីវៈនៅឡើយ ចំណែកឯផលិតកម្មនៃការងាររបស់ពួកគេគឺនៅមានកម្រិតទាបប្រសិនបើ ប្រៀបធៀបទៅនឹងប្រទេសផ្សេងទៀត។
គួរឲ្យកត់សម្គាល់ ក្រោយពេលសហរដ្ឋអាមេរិកជួបប្រទះនូវវិបត្តិសេដ្ឋកិច្ច ប្រទេសជាច្រើនជាពិសេសប្រទេសក្នុងសហភាពអ៊ឺរ៉ុបបានទទួលរងនូវ វិបត្តិនេះដោយប្រយោល ដែលជាហេតុធ្វើឲ្យវិស័យកាត់ដេរក្នុងប្រទេសកម្ពុជាមានការ រង្គោះរង្គើរបន្ដិចផងដែរ ត្បិតតម្រូវការនាំចូលរបស់សហភាពអ៊ឺរ៉ុបមានការធ្លាក់ចុះគួរឲ្យ បារម្ភ។ បញ្ហានេះបានធ្វើឲ្យរោងចក្រកាត់ដេរក្នុងប្រទេសកម្ពុជាមួយចំនួន តូចរកស៊ីខាត និងបញ្ឈប់ការវិនិយោគរបស់ខ្លួនដោយបន្សល់នូវបញ្ហាជាច្រើនឲ្យ រដ្ឋាភិបាលទទួលរងថ្មបាក់ និងឈឺក្បាលក្នុងការដោះស្រាយ ហើយបញ្ហាដ៏ក្ដៅបំផុតនោះគឺប្រាក់ខែរបស់កម្មករ។ យ៉ាងណាមិញ បច្ចុប្បន្នការវិនិយោគលើវិស័យកាត់ដេរហាក់មានសន្ទុះឡើងវិញ ប្រសិនបើប្រៀបធៀបទៅនឹង ៣ ឬ៤ឆ្នាំមុន។
តាមការសង្កេត វិវាទរវាងកម្មករ និងម្ចាស់រោងចក្រ កំពុងកើតមានច្រើនកន្លែងក្នុងរាជធានីភ្នំពេញ និងខេត្តមួយចំនួន ដោយមូលហេតុនៃការបើកប្រាក់ខែយឺត ការកេងបន្លំកម្លាំងការងារ ការមិនគោរពសិទ្ធិការងារ និងការមិនបើកប្រាក់សេវាសុខភាពជាដើម ហើយបញ្ហាទាំងនេះបានលេចត្រដែតឡើងតាមរយៈការធ្វើបាតុកម្មរបស់ កម្មករដែលមានអ្នកតំណាងរបស់ខ្លួនជាអ្នកចូលរួមដោះស្រាយ ជាមួយនឹងភាគីម្ចាស់រោងចក្រ និងអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធ។
កាលពីមុនរាល់ពេលមានបាតុកម្មម្ដងៗ កម្មករក៏ដូចជាអ្នកតំណាងរបស់ខ្លួន មិនព្រមចូលធ្វើការងារ រួចប្រមូលផ្ដុំគ្នាមុខរោងចក្រ និងស្រែកដាក់មេក្រូទាមទារនូវលក្ខខណ្ឌរបស់ខ្លួនទៅម្ចាស់រោងចក្រ និងអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធដើម្បីធ្វើការដោះស្រាយឲ្យខ្លួន។ ប៉ុន្ដែក្នុងកំឡុងពេលប្រហែល ២ឆ្នាំនេះ ស្ថានភាពកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរជាងមុន ដោយសារតែកម្មករបានផ្លាស់ប្ដូរយុទ្ធសាស្ដ្រក្នុងការស្វែងរក ដំណោះស្រាយ ដោយពួកគេលែងប្រមូលផ្ដុំគ្នាមុខរោងចក្រទៀតហើយ គឺពួកគេបានយកផ្លូវធ្វើជាចំណាប់ខ្មាំងដើម្បីជាទុនមួយសម្រាប់ ឲ្យអាជ្ញាធរចាត់វិធានការ និងរៀបចំមានការចរចារបន្ទាន់មួយ។
ការយកផ្លូវជាចំណាប់ខ្មាំង គឺមានប្រសិទ្ធភាពខ្ពស់សម្រាប់កម្មករ និងអ្នកតំណាង ប៉ុន្ដែវាបានជះនូវផលអវិជ្ជមានជាច្រើន ដូចជាការបង្កនូវភាពក្ដៅក្រហាយដល់អ្នកដំណើរទូទៅតាមដងផ្លូវ ត្បិតពួកគេត្រូវជាប់គាំងដំណើរការងាររបស់ខ្លួន និងប៉ះពាល់ដល់ចំណូលប្រចាំថ្ងៃទៀតផង រីឯការដឹកជញ្ជូនរបស់ក្រុមហ៊ុនមួយចំនួនក៏ត្រូវមានភាពយឺតយ៉ាវ។ បន្ថែមទៅទៀតនោះ កត្តានេះបានបង្កនូវភាពភ័យខ្លាចដល់បណ្ដាអ្នកវិនិយោគដ៏ទៃទៀត ក្នុងការដាក់ទុនវិនិយោគក្នុងប្រទេស ត្បិតពួកគេហាក់មិនទុកចិត្តលើការស្វែងរកដំណោះស្រាយ នៅពេលដែលមានវិវាទជាមួយកម្មករ។ កាន់តែពិសេសទៅទៀតនោះ បញ្ហានេះបានប៉ះពាល់ដល់ទឹកចិត្តភាគីរោងចក្រយ៉ាងខ្លាំងត្បិតតែការ បាត់បង់ចំណូលប្រចាំថ្ងៃ និងការយឺតយ៉ាវក្នុងផលិតកម្មដើម្បីនាំចេញ ហើយប្រការនេះម្ចាស់រោងចក្រមួយចំនួនបានគម្រាមរើរោងចក្រទៅប្រទេស ផ្សេងទៀតផង។
ជាការព្យាករណ៍ សព្វថ្ងៃប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ាកំពុងរើបម្រះខ្លួនពីរបបដែលគ្រប់គ្រង ដោយយោធា ទៅជារបបសេរីមានកម្រិត និងព្យាយាមបន្ទន់ខ្លួនដាក់បណ្ដាប្រទេសធំៗមួយចំនួនដើម្បីបង្កើន នូវមិត្តភាព និងកិច្ចសហប្រតិបត្តិការ សូម្បីតែសហរដ្ឋអាមេរិកដែលជាសត្រូវរបស់ប្រទេសនេះ ក៏រីករាយស្វាគមន៍នូវកំណែទម្រង់នេះផងដែរ។ ថ្មីៗនេះបណ្ដាប្រទេសមួយចំនួនបានធ្វើការលើកបំណុលរបស់ខ្លួនពី ប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា និងព្យាយាមដាក់អ្នកវិនិយោគទៅធ្វើការរកស៊ីនៅប្រទេសនេះទៀតផង រីឯប្រទេសមួយចំនួនទៀតបានកំពុងចែរចង់ប្រទេសនេះដើម្បីបង្កើតការ រកស៊ីជាមួយគ្នាផងដែរ ត្បិតប្រទេសនេះសម្បូរទៅដោយធនធានធម្មជាតិ និងកម្លាំងពលកម្មមានកម្រិតទាប។
ប្រសិនបើប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ា ប្ដូរសេដ្ឋកិច្ចរបស់ខ្លួនទៅជាទីផ្សារសេរីវិញនោះ វិស័យកាត់ដេរក្នុងប្រទេសកម្ពុជានឹងជួបនូវបញ្ហាប្រឈមជាក់ជាមិន ខាន ដោយសារតែកម្លាំងពលកម្មមានតម្លៃថោក ម្យ៉ាងទៀតរដ្ឋាភិបាលប្រទេសនេះទំនងជាលើកទឹកចិត្តច្រើនដល់អ្នក វិនិយោគ ហើយកាន់តែពិសេសទៅទៀតនោះគឺការមើលឃើញអំពីចំណុចអវិជ្ជមានរបស់ ប្រទេសកម្ពុជានាពេលសព្វថ្ងៃ ដែលកម្មករបានធ្វើការដាក់សម្ពាធទៅដល់ភាគីរោងចក្រខ្លាំងជ្រុល តាមរយៈការយកផ្លូវធ្វើជាចំណាប់ខ្មាំងនេះឯង ហើយប្រការដែលកម្មករបានធ្វើនេះក៏បានប៉ះពាល់ដល់បណ្ដាវិស័យមួយ ចំនួនទៀតដែរដោយក្នុងនោះមានទាំងវិស័យដឹកជញ្ជូន និងវិស័យទេសចរណ៍ជាពិសេស។
ហេតុដូច្នេះ ដើម្បីជាការការពារឆ្នាំបាយរបស់ខ្លួន សូមអាជ្ញាធរពាក់ព័ន្ធមេត្តាស្វែងរកនូវដំណោះស្រាយដែលល្អជាង ស្ថានភាពបច្ចុប្បន្នដើម្បីឲ្យថៅកែរោងចក្រ និងកម្មករធ្វើការស្រុះស្រួលគ្នាប្រឹងប្រែងរកស៊ីតាមតួរនាទី។ រីឯភាគីអ្នកតំណាងកម្មករមេត្តាអត់ធ្មត់ខ្ពស់ជាងមុន និងស្វែងរកដំណោះស្រាយដែលល្អជាងការយកផ្លូវធ្វើជាចំណាប់ខ្មាំង ត្បិតប្រការនេះនឹងប៉ះពាល់ទៅដល់វិស័យកាត់ដេរនាពេលអនាគត ជាពិសេសនៅពេលដែលប្រទេសមីយ៉ាន់ម៉ាបើកដំណើរការសេដ្ឋកិច្ចបែប ទីផ្សារសេរី។ ដោយ សន្យា
ដោយក្ដីគោរពពី abcnonstop.net ជារបស់លោកអ្នក សុំបម្រើលោកអ្នក
No comments:
Post a Comment